POLYCHRONION

POLYCHRONION

Graece Πολυχρόνιον, i. e. multdsannos, in diuturnae vitae ac Imperii omen, acclamatum olim Imperatoribus Patriarchisque Graecis, non sine genuflexione. Augustin. de Verbo Dem. Serm. 30. c. 3. Exhibes aliquam sollennitatem amicis, audis ibi et bene optantibus tibi, Multos annos vivas. Leo III.Ep. 4. Reversus est ad murum Civitatis Constantinopolitana, et coepit cum eis foris muros vocibus magnis laudare (ἐυφημεῖν) ac dicere, Constantinum Magnum Imp. Multos annos. Πολλά ἔτη τῶν Βαςιλέων, item Προςθήκην ἡμερῶν, Complures annos Impp. Item Accessionem dierum, exponit Synodus VIII. act. 1. et Theophylactus Bulgar. Instit. Reg. part. 2. c. 14. Cod. 2023. De eodem ritu hasce formulas exhibet Codex scriptus Biblioth. Reg. apud Car. du Fresne. ubi verba Latine sic habent: Ut faustâ perpetuitatis acclamatione prosequantur Imperatores et Patriarcham in summa Aede. Festô Nativicatis Christi, Festô Luminum et in magna parasceve. Πολυχρόνιον ποιήσαι κλ. Ad multos annos conserva ô Deus invictum et sanctum Imperium eorum. Diuturnum fac ô Deus, a Deo cornatum, a Deo constitusum, a Deo gloriosum redditum invictum et sanctum Imperium eorum. Dominum et Pontificem nostrum custodi Domine multes annos, ô Domine. Ter in mensam dictum est sic, Εἰς τὸ πολυχρόνιον, Ad multos annos Vita, Pax, Sanitas. Prospere agere et vincere fac inimicos invictorum et sanctorum nostrorum Imperatorum, ad multos annos Vita, Sanit as et Salus, sanctissimi nostri Domini Universalis Patriarchae etc. Eodem spectat inscr. illa in nummo aureo Constantini Copronymi. C. LEON PAMULΘ, i. e. ut interpretatur Car. du Fresne, Constantinus Leoni Perpetuo Augusto multos annos. Ritûs origo a votis publicis: nuncupari, suscipi et solvi solitis, pro salute Principis, iam a tempore Augusti, ut Imperatorii nummi non paucipraeferunt. quae cum primitus quinquennalia seu decennalia tantum essent, h. e. singulis quinquennalia seu decenniis repeterentur: procedente tempore factum est, ut non felicia duntaxat, sed et multa voverentur decennalia, ut in constantini M. nummo, in quo descriptum legitur, VOTIS MULTIS X. et in alio, VOTIS. V. MULTIS X. rursum in alio, X. MULT. XX. Unde crebrae eiusmodi fluxêre formulae ab in subsequentium imperatorum nummis, cum populi vota sua ad solam Quinquenniorum aut Decenniorum felicitatem coercere recusantes, si non pro aeterninitate, saltem pro vitae et Imperiidiuturniate, vota sua, nuncuparent. Nazarius. Verum quid agimus vicenis aut iam tricenis annis circumscribendo, quae iam aterna sentimus. Ampliora sunt merita Principum, quam optata Votorum, quinimo in immensum felicis cursus Imperii, nec humanorum terminos curent, qui semper divina meditantur. Et Corippus de Laudibus Iustini, l. 4.

Hinc vester primus feliciter excipit annus,

VOT Aque PLURA tuis celebret Nova Roma triumphis.

Cuiusmodi adprecationes cum postmodum desi issent adseribi nummis, post Theodosii familiam exstinctam: tametsi in Maioriani numismate legatur, VOTIS MULTIS; et in alio argenteo Iustiniani, VOT MULTHTI; ut in nummis Baduelae italiae Regis, FLOREAS vel FLUREAS: Πολυχρόνιον illud acclamari coepisse videtur, quoque tamen non nuperum esse ex Copronymi laudato nummo apparet etc. Vide hanc in rem plura apud praefatum Carol. du Fresne, Dissertatione de Numismatibus inferioris aevinum. 49. et seqq. nec non ad Alexiadem, p. 251. ut et hîc passim, ubi de acclamandi ritu, formulâ Perpetuent te Dii, Votis, Votivis nummis etc. Addam saltem, ad Domesticum pertinuisse, acclamatione hâc ad Imperatorem defungi, ut et ad Patriarcham, notari Macro in Hierolexico. vide quoque infra Protopsaltes. Cl. vero Suicerus sic de illa, Πολυχρόνιον est imprecatio vitae diuturnae, quae fiebant Imperatori Constantinopol. —— Ita autem dicebatur a prima voce formulae, quae eras Πολυχρόνιον ποιῆςαι ὁ Θεὸς τὴν ἁγίαν βαςιλείαν σου εἰς πολλὰ ἔτη ----- Sed haec in Liturgia duntaxat et salutatione aliqua sollenni — at in processibus et acclamationibus simpliciter dicebant, Πολλὰ ἔτη, in Thesauro Eccl. voce Πολυχρόνιον. Latius postmodum illam extensam esse, discimus ex Odone de Diogilo, l. 3. Polychronias eorum suscipit, sed vilipendit: sic enim vocantur reverentiae, quas non solum Regibus, sed etiam quibuslibet suis maioribus exhibent, caput et corpus submissius inclinantes, vel fixis in terram genibus vel etiam se totô corpore prosternentes etc. Πολυχρονίζειν τὸν βαςιλὲα vel τὸν Πατριάρχην, sic illis acclamare, Graeci dixêre, ex MS. cit.